Testy nieniszczące to proces polegający na sprawdzaniu, testowaniu lub ocenie materiałów lub komponentów pod kątem nieciągłości lub różnic w charakterystyce bez konieczności niszczenia użyteczności części lub całego systemu. Innymi słowy, gdy inspekcja lub test zostanie zakończona, część nadal może być używana.

Wdrażanie badań penetracyjnych

W przeciwieństwie do badań niszczących, które mają charakter destrukcyjny i są wykonywane na ograniczonej liczbie próbek. Wykorzystuje się  w tym przypadku materiały, komponenty faktycznie wprowadzanych do użytku.  Badania penetracyjne są często wykorzystywane do określania właściwości fizycznych materiałów, takich jak odporność na uderzenia, ciągliwość, granica plastyczności i wytrzymałość na rozciąganie, wytrzymałość na pękanie i wytrzymałość zmęczeniowa, gdzie różnice w charakterystyce materiału są bardziej skutecznie. Testy penetracyjne mogą być wykonywane na materiałach magnetycznych i niemagnetycznych, ale nie działają dobrze na materiałach porowatych. Podczas przeprowadzania kontroli konieczne jest, aby badana powierzchnia była czysta i wolna od jakichkolwiek ciał obcych lub cieczy, które mogłyby blokować penetrant przedostawaniem się do pustek lub szczelin otwartych na powierzchnię badanego elementu. Obecnie nowoczesne testy nieniszczące są stosowane w produkcji, w celu zapewnienia integralności i niezawodności produktu, kontroli procesów produkcyjnych, obniżenia kosztów produkcji i utrzymania jednolitego poziomu jakości.

Nazwy metod testowych często odnoszą się do rodzaju penetrującego materiał lub sprzętu użytego do przeprowadzenia tego testu. Obecne metody badań nieniszczących to: badanie emisji akustycznej, testowanie elektromagnetyczne, badania penetrujące oraz testy mikrofalowe.